Kırık parmaklarımın acısıyla sadece efendimin arkasından bakabildim. bu yara efendim Şebnemin bana verdiği ilk yara değildi ve sonda olmayacaktı. ondan…
Efendim gittikten sonra bende bana bıraktığı yaralarımı temizlemek üzere banyoya gittim. olanları düşündükçe içimde tuhaf bir mutluluk oluyordu, artık benimde…
Yaklaşık iki haftadır efendim şebnemden haber alamıyordum. onu ölesiye özlemiştimki bana yaptıklarını çok kıza zamanda unuttum ve tekrara beni öldüresiye…